همه ما گاهی اوقات احساس غم، بدخلقی یا افسردگی می‌کنیم، این بخشی طبیعی از زندگی است. اگر این احساسات بیش از ۲ هفته ادامه پیدا کنند، ممکن است نشانه ابتلا به افسردگی باشد.مهم است بدانید که قابل درمان است و ارزش ان را دارد که با کسی در مورد آن صحبت کنید.
لونا هستم همراه شما در مسیر اگاهی. ما در این مقاله در مورد افسردگی و علائم ان در سنین مختلف صحبت خواهیم کرد.
افسردگی بر احساس شما نسبت به خودتان تأثیر می‌گذارد. میتواند مدیریت زندگی را روز به روز دشوارتر کند.ممکن است علاقه خود را به چیزهایی که معمولاً از آنها لذت می‌برید از دست بدهید. ممکن است انرژی کافی نداشته باشید، در خوابیدن مشکل داشته باشید یا بیش از حد معمول بخوابید و یا بیش از حد خود را به کار مشغول کنید.
برخی افراد احساس تحریک‌پذیری می‌کنند و برخی دیگر تمرکز کردن برایشان دشوار است.
علائم افسردگی چیست؟
هر کسی افسردگی را به طور متفاوتی تجربه می‌کند.
علائم و نشانه‌های رایج افسردگی میتواند شامل موارد زیر باشد:
کناره‌گیری از دوستان و خانواده
مشکل در تمرکز
احساس غرق شدن، پوچی یا بی‌حسی
فکر کردن به اینکه هیچ اتفاق خوبی هرگز نمی‌افتد
خستگی مداوم
کار مداوم
افکار خودکشی
انواع افسردگی
انواع مختلفی از افسردگی وجود دارد. هر نوع علائم متفاوتی دارد و به طور متفاوتی درمان می‌شود.
انواع رایج افسردگی شامل افسردگی اساسی (از جمله افسردگی پس از زایمان)، اختلال دوقطبی و اختلال افسردگی مداوم (دیستیمیا) است.
ما دقیقاً نمی‌دانیم چه چیزی باعث افسردگی می‌شود. با این حال، می‌دانیم که تعدادی از عوامل مرتبط با ایجاد آن وجود دارد.افسردگی معمولاً به دلیل ترکیبی از وقایع زندگی، عوامل شخصی و تغییرات در مغز ایجاد می‌شود. معمولاً به دلیل یک مسئله یا رویداد ایجاد نمی‌شود.
آیا من افسردگی دارم؟
تشخیص اینکه آیا احساس افسردگی می‌کنید یا دچار افسردگی هستید، میتواند دشوار باشد.
افسردگی تنها احساس غمگینی موقت نیست؛ یک بیماری جدی است که بر افکار، احساسات، بدن و رفتار شما تأثیر می‌گذارد. پاسخ دادن به سوالات زیر میتواند یک هشدار اولیه باشد و به شما نشان دهد که آیا نیاز است موضوع را با یک درمانگر (روانشناس یا روانپزشک) در میان بگذارید یا خیر.
پاسخ به سوالات زیر میتواند نشانه‌های اولیه‌ای از افسردگی را بررسی کند. لطفاً وضعیت خود را در «چهار هفته گذشته» در نظر بگیرید:
۱-آیا بیشتر اوقات یا در بیشتر ساعات روز، احساس غم، پوچی یا ناامیدی می‌کنید؟
۲-آیا علاقه و لذت خود را نسبت به اکثر فعالیت‌هایی که سابقاً از آنها لذت می‌بردید (از جمله معاشرت، کار و سرگرمی‌ها) از دست داده‌اید؟
۳-آیا بدون دلیل مشخصی، تقریباً هر روز احساس خستگی مفرط یا کمبود انرژی می‌کنید؟
۴-آیا اشتها یا وزن شما به طور چشمگیر و غیرعادی کاهش یا افزایش یافته است؟
۵- آیا در به خواب رفتن مشکل دارید (بی‌خوابی) یا برعکس، بیش از حد معمول می‌خوابید (پرخوابی)؟
۶-آیا دیگران متوجه بی‌قراری یا برعکس، کندی حرکات و گفتار شما شده‌اند؟
۷-آیا احساس بی‌ارزشی یا احساس گناه شدید و بی‌مورد دارید؟
۸-آیا در تمرکز، تفکر واضح یا تصمیم‌گیری‌های روزمره دچار مشکل شده‌اید؟
۹- آیا افکاری درباره مرگ یا خودکشی به ذهن شما خطور کرده است؟ (این سوال از اهمیت بالایی برخوردار است)
چگونه پاسخ‌های خود را تفسیر کنیم؟
اگر به چندین سؤال (به‌ویژه سوالات ۱ و ۲) پاسخ «بله» داده‌اید، این ممکن است نشان‌دهنده دوره افسردگی باشد و بهتر است با یک متخصص مشورت کنید.
اگر به سؤال ۹ پاسخ «بله» داده‌اید، این یک هشدار جدی است. لطفاً فوراً از یک متخصص سلامت روان (روانشناس یا روانپزشک) کمک بگیرید.
تفاوت‌های افسردگی در سنین مختلف
اگرچه علائم پایه یکسان است، اما نحوه بروز و بیان آن بسته به سن، کاملاً متفاوت است.
۱- افسردگی در کودکان (قبل از بلوغ)
کودکان اغلب توانایی کمی برای توصیف احساسات خود دارند، بنابراین افسردگی را بیشتر از طریق رفتار و جسم نشان می‌دهند:
–علائم عاطفی: تحریک‌پذیری و زودرنجی (شایع‌تر از غمگینی)، گریه‌های بی‌دلیل، نوسانات خلقی شدید.
–علائم رفتاری: امتناع از رفتن به مدرسه، وابستگی شدید به والدین، پرخاشگری و قشقرق به پا کردن، کاهش تمایل به بازی با همسالان.
علائم جسمی: شکایت‌های مکرر جسمانی مانند دلدرد، سردرد، حالت تهوع بدون دلیل پزشکی مشخص.
تغییرات رشدی: توقف یا پسرفت در مهارت‌هایی مانند کنترل ادرار (شب‌اداری) یا تکلم.
۲- افسردگی در نوجوانان (دوره بلوغ)
در نوجوانی، افسردگی اغلب با “بدخلقی معمول نوجوانی” اشتباه گرفته می‌شود. علائم آن ترکیبی از علائم کودکان و بزرگسالان است:
–خلق تحریک‌پذیر: زود عصبانی شدن، تحمل پایین در برابر ناامیدی.
–کناره‌گیری اجتماعی: دوری از خانواده و قطع ارتباط با دوستان صمیمی.
–عملکرد تحصیلی: افت نمرات و بی‌علاقگی به درس و مدرسه.
–رفتارهای پرخطر: ممکن است به سمت مصرف مواد مخدر، الکل، روابط جنسی پرخطر یا رانندگی بی‌پروا کشیده شوند.
–حساسیت بیش‌ازحد: حساسیت شدید نسبت به طرد شدن یا انتقاد.
–تغییر در الگوی خواب و خوراک: خوابیدن تا دیروقت و اختلال در اشتها.
افکار خودکشی: خطر خودکشی در این سنین بسیار جدی است و باید به دقت مورد توجه قرار گیرد.
۳- افسردگی در بزرگسالان
در بزرگسالی، علائم کلاسیک‌تر و واضح‌تر هستند:
–خلق افسرده پایدار: احساس غم و پوچی به شکل مشخص‌تر.
–مشکلات شناختی: کاهش شدید تمرکز، مشکل در حافظه و تصمیم‌گیری.
–مسئولیت‌پذیری: مشکل در مدیریت کارهای خانه، شغل و مراقبت از خانواده.
–علائم جسمانی: احساس دردهای مبهم و مزمن (مانند کمردرد یا سردرد)، کاهش انرژی و خستگی مفرط.
–احساس گناه: احساس گناه در مورد شکست‌ها در زندگی یا ناتوانی در تأمین خانواده.
بطور خلاصه در کودکان به جای غم، به تحریک‌پذیری وعلائم جسمانی انان باید توجه کرد ودر نوجوانان به جای “بحران بلوغ”، به افت تحصیلی، پرخاشگری و کناره‌گیری اجتماعی به عنوان نشانه‌های هشدار باید دقت کرد و در بزرگسالان غم پایدار، بی‌انرژی بودن و از دست دادن لذت جز نشانه‌های اصلی افسردگی بشمار می اید.
افسردگی یک بیماری واقعی، اما قابل درمان است
افسردگی تنها یک روز بد یا یک ضعف شخصیتی نیست؛ یک بیماری واقعی و قابل درمان است. همانطور که در این مقاله خواندیم، افسردگی میتواند خود را در قالب علائم عاطفی، جسمانی و رفتاری مختلفی نشان دهد. تشخیص به موقع و دقیق افسردگی، اولین و مهم‌ترین گام برای غلبه بر آن است.
اگر با خواندن این مقاله و پاسخ به پرسش‌ها، نشانه‌های آشنا و ماندگاری از افسردگی را در خود یا عزیزانتان شناسایی کرده‌اید، این را به عنوان یک نشانه مهم در نظر بگیرید. به یاد داشته باشید که تجربه افسردگی به این معنا نیست که شما شکست خورده‌اید، بلکه تنها نشان می‌دهد که برای مدتی طولانی، قوی بوده‌اید.
ما در کلینیک خود باور داریم که هیچ‌کس نباید بار افسردگی را به تنهایی به دوش بکشد. تیم متخصصان ما در یک فضای امن و بدون قضاوت، در کنار شما هستند تا با استفاده از روش‌های درمانی مناسب ، مسیر بهبودی از افسردگی را برای شما هموار کنند.
هر سفر بزرگی با یک قدم کوچک آغاز می‌شود. همین امروز برای گرفتن نوبت و دریافت کمک تخصصی اقدام کنید. غلبه بر افسردگی نه تنها ممکن، بلکه اولین گام برای بازگشت به یک زندگی شاد و پربار است.
شاد و پیروز باشید.